|
Hefur þú velt þessu fyrir þér? Vissir þú að það er bannað að drekkja öllum dýrategundum á Íslandi vegna þess að drekking telst til pyntinga - nema minkum? Vissir þú að það er bannað að skera án deyfingar eða svæfingar í líkamshluta allra dýra á Íslandi vegna þess að það telst til pyntinga - nema lömb?  Mynd frá bbl.is. Myndin sýnir 7 minka sem teknir voru úr einni drekkingarsíu sem legið hafði í mánuð í Apavatni. Þessi grein var birt á visir.is 13.júlí 2020 undir yfirskriftinni Alþingi, almenningur og velferð dýra
Viðmið um dýrahald ættu að miða við góða velferð fremur en lágmarksvelferð, en þó síst við slæma meðferð, eins og dæmi eru um. Dýraverndarsamband Íslands gerir ráð fyrir dýrahaldi þar sem farið er vel með dýr og beitir sér fyrir bættri meðferð dýra. Við minnum á að þau viðmið sem gefin eru í lögum hér á landi eru lágmarksviðmið um velferð dýra og stundum ekki einu sinni það, því miður. Við lagagerð sækjast hagsmunaðilar gjarnan eftir aðkomu enda geta lög haft bein áhrif á þeirra hagsmuni. Það getur myndast slagsíða þegar slíkir taka einir til máls um málefni dýra eða sækjast eftir að hafa áhrif á aðbúnað þeirra. Þetta er ein ástæða þess að það er áríðandi að almenningur láti sig varða velferð dýra, venjulegt fólk sem er ekki hagsmunaaðilar en sem telur rétt og eðlilegt að farið sé vel með dýr. Þetta er hægt að gera bæði á einstaklingsgrunni og í gegnum félagsstarf, til dæmis með því að veita Alþingi umsagnir og aðhald við lagagerð líkt og Dýraverndarsambandið gerir. Nýverið fóru formaður og stjórnarmaður DÍS á tvo fundi með Atvinnuvega- og nýsköpunarnefnd til að veita umsögn um velferð dýra. Þar var m.a. fjallað um innflutning á gæludýrum, mörkun lamba, drekkingu villtra dýra og eftirlit við fiskeldi. Þarna eru í raun dæmi um ýmis dapurleg mál, þar sem dýr eru með samþykki löggjafans látin líða sársauka eða þjáningarfullan dauða sem við nánari skoðun er fyrst og fremst í þágu fjárhagslegra hagsmuna. Þar má nefna að við teljum ekki verjandi að halda áfram að marka lömb með því að skera hluta af eyrum þeirra án deyfingar, nú þegar fleiri og betri aðferðir eru til til að merkja þau og þegar allar slíkar sársaukafullar aðgerðir eru bannaðar á öðrum dýrum án deyfingar. Við teljum ekki verjandi að drekkja nokkru dýri með umboði laga, alveg sama af hvaða ástæðu það er og óverjandi að löggjafinn hafi veitt lagaheimild til drekkingar minka til að spara fé við fækkun þeirra, á meðan drekking allra annarra dýra telst refsivert dýraníð. Það er löngu kominn tími til að finna betri aðferðir en drekkingu til að stemma stigu við tilvist minka í íslensku vistkerfi. Að sama skapi teljum við óverjandi hvaða sjálfdæmi aðilar við þauleldi fiska hafa í raun, til dæmis með því hversu mikið þeim er ætlað að eiga sjálfir eftirlit með eigin framleiðslu. Hlutfall fiska sem drepst við fiskeldi er ógnvekjandi hátt, ef miðað er við allar aðrar búgreinar á Íslandi og þarna er eitthvað verulega óhugnarlegt að gerast. Þetta eru dæmi um skekkjur sem getur myndast ef hagsmunaaðilar hafa of einhliða eða veigamikla aðkomu að lagagerð um eigin málefni. Almenningur og félagasamtök verða að beita sér, fylgjast með og taka frumkvæði. Þegar kemur að dýrahaldi þar sem fjárhagslegir hagsmunir eru undir þarf að muna að um lifandi verur er að ræða, ekki bara framleiðslu afurða. Dýr þarf að vernda gegn illri meðferð sem getur átt sér stað vegna hvata til að skapa aukin gróða, til dæmis þegar þrengt er að dýrum við þauleldi eða ef dýrum er ekki veitt hjálp í neyð. Dýr hafa skyn og þarfir, geta fundið til ótta og sársauka og eru varnarlítil gegn illri meðferð. Velferð dýra er því samfélagsmál á svipaðan hátt og velferð barna: ef allir hugsuðu vel um börn og allir færu vel með dýr þá þyrfti ekki lög þeim til verndar. Alþingi notar umboð almennings til að setja samfélaginu reglur, en aðkoma og aðhald almennings er áfram áríðandi. Það er mikilvægt að málefni dýra séu rædd opinskátt, upplýsingar séu aðgengilegar, viðmið og markmið skýr, eftirfylgni tryggð og loks að litið sé svo á að umboð sérhvers borgara til að láta sig varða málefni dýra sé sjálfsagt og eðlilegt. Umsagnir Dýraverndarsambands Íslands. Grein unnin og samþykkt af stjórn, júlí 2020 Stjórn Dýraverndarsambands Íslands, f.h. stjórnar DÍS, Hallgerður Hauksdóttir formaður  Mynd frá freepik.com Ný reglugerð sem sniðin er að þörfum vergangs- og villikatta er loksins að líta dagsins ljós. Týndar heimiliskisur sem eru ómerktar á vergangi eða kisur sem hafa átt kettlinga utan heimilis sem verða villikisur á vergangi, hafa notið lítils skjóls í okkar samfélagi nema fyrir frábæra vinnu dýravina undanfarin ár. Félagið Villikettir og aðrir álíka hópar hafa fangað þessar kisur og látið gelda þær til að stemma stigu við offjölgun þeirra og á sama tíma hugað að því að útbúa skjól og gefa þeim mat, þar sem þær halda til þegar þeim er sleppt aftur. Jafnframt hefur fjöldi týndra kisa ratað heim aftur við þetta starf, auk þess sem heimili eru fundin fyrir þær villtu kisur sem hægt er að gera mannvanar, venjulega kettlinga eða fyrrum heimiliskisur. Þessi starfsemi er að erlendri fyrirmynd og markmiðið er að afleggja villikattabyggðir, en með mannúðlegum hætti. Nauðsynlegt var að skilgreina umboð til þessa dýravelferðarstarfs, en samkvæmt reglugerð um velferð gæludýra var hreinlega ekki gert ráð fyrir villikisum. Það er fyrir þrotlausa samstillta baráttu fjölda dýravina sem þessi reglugerð lítur dagsins ljós. Engin formleg viðmið eða umboð voru áður fyrir hendi til að hjálpa þessum kisum. En reglugerðin varð algerlega nauðsynleg þegar Matvælastofnun ákvað að ekki væri unnt að leyfa starfsemina áfram eftir að unnið hafði verið eftir aðferðinni í þrjú ár. Dýrvinir urðu að finna lausn og úr varð að skora á ráðherra að setja reglugerð sem gerði þetta starf kleift. Meðal annars skrifuðu þúsundir undir undirskriftasöfnun DÍS þar sem skorað var á ráðherra að setja þessa reglugerð. Við skulum ekki vanmeta samtakamátt dýravina og hér hafa kisuvinir sannarlega lagst á eitt, með frábærum árangri. Við hvetjum almenning til að láta sig varða málefni vergangskisa og styðja við starf í þeirra þágu. Hægt er lesa reglugerðina hér að neðan , einnig er hægt að sækja drögin að reglugerðinni hér.  |
RSS Feed