Nánari upplýsingar um málefnið
Markmið þessarar undirskriftarsöfnunar er aukin velferð katta sem hafa týnst eða lent á vergangi og fjölgað sér á vergangi, en villikisur eru þær kisur sem hafa orðið til við síðarnefndar aðstæður.
Um er að ræða aðferðina „veiða, gelda, sleppa“ þar sem villikettir eru veiddir og geltir og þeim veitt læknisaðstoð eftir þörfum. Kettlingum og þeim fullorðnu köttum sem unnt er að gera gæfa og mannvana er fundið nýtt heimili en öðrum sleppt aftur út á sitt svæði. Gelding og merking sem sést á færi er grundvöllur þess að unnt sé að þekkja og annast um kettina á sínu svæði svo lengi sem þeir lifa eftir það. Með geldingu er stemmt stigu við frekari fjölgun en fjölgun slíkra katta er annars gífurleg þegar ekkert er að gert og afföll mikil. Sjúkleiki og langdreginn dauðdagi fylgir þar óhjákvæmilega í kjölfarið og við látum okkur það varða.
Markmið mannúðarstarfs í þágu villikatta er að fækka þeim með því að stemma stigu við fjölgun þeirra án þess að aflífa þá kerfisbundið líkt og hingað til hefur verið eina lausn á vegum stjórnvalda. Aðferðin þar sem kettir eru veiddir, geltir, merktir og sleppt aftur hefur verið notuð erlendis um árabil og er útfærð hérlendis að þeirri fyrirmynd. Sú starfsemi sem er unnin í dag á Íslandi byggir á áhuga og elju sjálfboðaliða og skipulagðri starfsemi félagasamtakanna sem þeir mynda um starfsemina og sem hefur nú þegar leitt til þess að hundruðum katta hefur verið hjálpað, ýmist á sínu svæði, fundið heimili eða verið komið aftur heim til sín. Við teljum eðlilegt að stjórnvöld styðji og geri kleifa slíka starfsemi í þágu dýravelferðar með það að markmiði að slíkar villikattabyggðir leggist af.
Kettir eru skv. íslenskum lögum skilgreindir sem gæludýr. Með því falla villi- og vergangskettir á milli stafs og hurðar hvað dýravernd varðar, enda eiga þeir ekki heimili eða formlega eigendur og því ekki hægt að vísa til slíkra þegar kemur að umönnun þeirra. Það skapar óvissu og tómarúm þegar kemur að starfi fyrir aukinni velferð þeirra og því er nauðsynlegt að útfæra sérstaka reglugerð og ef þörf krefur að gera lagabreytingu til þess að unnt sé að setja slíka reglugerð.
Við hvetjum ráðherra til að mynda starfshóp sem vinni tillögu að slíkri reglugerð og að í þann hóp fái þátttökurétt auk annarra, fulltrúi frá DÍS, Villiköttum, Dýrahjálp Íslands, Kattavinafélagi Íslands og Dýralæknafélagi Íslands. Við minnum á að það er meirihlutaálit Fagráðs um velferð dýra, að styðja beri við starfsemi á borð við þá sem hér er lýst.
Með undirskrift minni hvet ég ráðherra til að setja reglugerð sem útfæri nánar heimild til slíkrar mannúðarstarfsemi.
Aftur í undirskriftasöfnun
Um er að ræða aðferðina „veiða, gelda, sleppa“ þar sem villikettir eru veiddir og geltir og þeim veitt læknisaðstoð eftir þörfum. Kettlingum og þeim fullorðnu köttum sem unnt er að gera gæfa og mannvana er fundið nýtt heimili en öðrum sleppt aftur út á sitt svæði. Gelding og merking sem sést á færi er grundvöllur þess að unnt sé að þekkja og annast um kettina á sínu svæði svo lengi sem þeir lifa eftir það. Með geldingu er stemmt stigu við frekari fjölgun en fjölgun slíkra katta er annars gífurleg þegar ekkert er að gert og afföll mikil. Sjúkleiki og langdreginn dauðdagi fylgir þar óhjákvæmilega í kjölfarið og við látum okkur það varða.
Markmið mannúðarstarfs í þágu villikatta er að fækka þeim með því að stemma stigu við fjölgun þeirra án þess að aflífa þá kerfisbundið líkt og hingað til hefur verið eina lausn á vegum stjórnvalda. Aðferðin þar sem kettir eru veiddir, geltir, merktir og sleppt aftur hefur verið notuð erlendis um árabil og er útfærð hérlendis að þeirri fyrirmynd. Sú starfsemi sem er unnin í dag á Íslandi byggir á áhuga og elju sjálfboðaliða og skipulagðri starfsemi félagasamtakanna sem þeir mynda um starfsemina og sem hefur nú þegar leitt til þess að hundruðum katta hefur verið hjálpað, ýmist á sínu svæði, fundið heimili eða verið komið aftur heim til sín. Við teljum eðlilegt að stjórnvöld styðji og geri kleifa slíka starfsemi í þágu dýravelferðar með það að markmiði að slíkar villikattabyggðir leggist af.
Kettir eru skv. íslenskum lögum skilgreindir sem gæludýr. Með því falla villi- og vergangskettir á milli stafs og hurðar hvað dýravernd varðar, enda eiga þeir ekki heimili eða formlega eigendur og því ekki hægt að vísa til slíkra þegar kemur að umönnun þeirra. Það skapar óvissu og tómarúm þegar kemur að starfi fyrir aukinni velferð þeirra og því er nauðsynlegt að útfæra sérstaka reglugerð og ef þörf krefur að gera lagabreytingu til þess að unnt sé að setja slíka reglugerð.
Við hvetjum ráðherra til að mynda starfshóp sem vinni tillögu að slíkri reglugerð og að í þann hóp fái þátttökurétt auk annarra, fulltrúi frá DÍS, Villiköttum, Dýrahjálp Íslands, Kattavinafélagi Íslands og Dýralæknafélagi Íslands. Við minnum á að það er meirihlutaálit Fagráðs um velferð dýra, að styðja beri við starfsemi á borð við þá sem hér er lýst.
Með undirskrift minni hvet ég ráðherra til að setja reglugerð sem útfæri nánar heimild til slíkrar mannúðarstarfsemi.
Aftur í undirskriftasöfnun
DÝRAVERNDARSAMBAND ÍSLANDS | GRENSÁSVEGI 8, 4. HÆÐ (gengið inn að aftan),108 REYKJAVÍK | SÍMI 552-3044 | DYRAVERND@DYRAVERND.IS