Ályktun DÍS vegna beisla með tungubogamélum við stangir

Sumir hestar þurfa að upplifa bólgu í kjálkabeini undan taumhendi manna.

Á stórmótum hestamanna hefur verið sýnt fram á skaðsemi tungubogaméla, en við notkun mélanna stigmagnast áverkar á kjálkabeini hesta eftir því sem á mótin líður. Um er að ræða illa meðferð á hestum.Nýverið sendi Félag tamningarmanna aftur frá sér ályktun sem send frá félaginu á árinu 2012. 

Félagið vill enn koma í veg fyrir bann á notkun tungubogaméla, þrátt fyrir að ný þekking staðfesti skaðsemi þeirra. Félag hrossabænda hefur einnig viljað leyfa mélin áfram.

Fjöldi manna hefur viðurværi af góðum árangri sýninga og keppni á hestum og hafa aðrir hagsmunir því hér yfirhöndina en dýravelferðarsjónarmið. 

Þótt vilji sé til að láta refsa þeim sem skaði hesta með notkun mélanna, felst einnig í þessari kröfu FT og FH að hestar skuli enn þurfa að meiðast. Slíkt er óverjandi. 

Dýraverndarsamband Íslands telur notkun mélanna ólöglega. Í nýjum lögum (55/2013) um dýravelferð segir í  c lið 17. greinar um þjálfun, sýningar, keppni: ,,Hver sá sem þjálfar dýr, notar þau í keppni og sýningar eða á annan hátt skal tryggja að þau: séu ekki markvisst beitt meðferð sem veldur þeim skaða eða óþarfa ótta”. Þar sem sýnt hefur verið fram á skaðsemi mélanna hljóta rök sem hníga að því að nota þau ,,varlega” að falla um sig sjálf. 

Einnig skekkir notkun þessara méla mjög stöðu þeirra sem keppa vilja í hestaíþróttum án þess að nota beislisbúnað sem yfirbugar hestinn með sársaukafullum núningi á bein. 

Dýraverndarsamband Íslands fordæmir allar aðferðir sem byggja á harðýðgi við dýr. Sýningar, keppni og auðvitað einnig útreiðar ættu ávalt að vera með þeim hætti að velferð dýranna sé höfð í fyrirrúmi.

Fagmenn ættu öðrum fremur að sýna gott fordæmi með því að berjast gegn notkun tóla sem meiða hesta.

Maí 2014
Dýraverndarsamband Íslands.

---